قانون اصل خاک و اصل خون جزئی مهم از اصول و ارزش‌های اروپایی است؛ اما این دو قانون در کشورهای مختلف اروپایی تعاریف متفاوتی دارد.
آلمان
در آلمان از سال ۲۰۰۰ یکی از والدین مهاجران باید دست‌کم سه سال به‌صورت قانونی زندگی کرده و دست‌کم سابقه هشت سال حضور در آلمان را داشته باشد. فرزندان والدین مهاجر زمانی که به هجده‌سالگی می‌رسند می‌توانند انتخاب کنند آیا می‌خواهند ملیت پدر و مادر را حفظ کنند یا اینکه می‌خواهند آلمانی شوند.
بریتانیا
در بریتانیا فرزندی که در خاک این کشور به دنیا می‌آید و پدر و مادر او به‌صورت قانونی در این کشور هستند به‌طور طبیعی و خودبه‌خود بریتانیایی می‌شود.
افرادی که بالای هجده سال دارند پس از دست‌کم ۵ سال زندگی قانونی در این کشور می‌توانند درخواست ملیت بریتانیایی بکنند. از سال ۲۰۰۵ متقاضیان ملیت بریتانیایی باید ثابت کنند که در سالهای اقامت خود در این کشور درآمد قابل قبولی داشته‌اند.
فرانسه
در فرانسه درصورتی‌که یکی از والدین فرانسوی باشد فرزند هم خودبه‌خود فرانسوی می‌شود. البته این قانون در یکی از استان‌های فرانسه در اقیانوس هند، جزیره مایوت، اعمال نمی‌شود.
به‌جز در این جزیره و مستعمره سابق فرانسه، کودکانی که در فرانسه بزرگ‌شده‌اند می‌توانند از هجده‌سالگی به بعد فرانسوی شوند.افراد بالای هجده سال هم اگر پنج سال از دوران اقامت خود در خاک فرانسه را به‌صورت قانونی سپری کرده و درآمد و قرارداد کاری داشته باشند می‌توانند درخواست ملیت کنند.
در صورت ازدواج با یک فرانسوی نیز می‌توان متقاضی ملیت شد اما تحقیقات و روند کسب گذرنامه فرانسوی از دو تا ۵ سال طول می‌کشد.
ایتالیا
در ایتالیا مهاجرانی که اقامت قانونی داشته‌اند پس از هجده‌سالگی می‌توانند درخواست ملیت کنند. ازدواج با یک ایتالیایی شانس دریافت ملیت ایتالیایی را زیاد می‌کند؛ اما برای دریافت گذرنامه باید دست‌کم دو سال انتظار کشید.
برای کسب ملیت ایتالیایی برای مهاجران با ملیت اروپایی دست‌کم ۴ سال اقامت در این کشور کافی است، برای شهروندان غیراروپایی اقامت ده‌ساله اجباری است.
اسپانیا
در اسپانیا کسانی که در این کشور از والدین مهاجر به دنیا می‌آیند بعد از یک سال اقامت ملیت اسپانیایی می‌گیرند. برای مهاجران عادی اقامت دست‌کم ده‌ساله و قانونی در این کشور اجباری است.
پرتغال
در پرتغال قوانین حق خاک و ملیت از سال ۲۰۰۶ سخت‌تر شده است. برای فرزندانی که در این کشور به دنیا می‌آیند به شرطی که یکی از والدین پرتغالی باشد یا دست‌کم ۶ سال در این کشور مقیم باشد این فرزندان به‌طور طبیعی پرتغالی می‌شوند. برای افراد بالغ دست‌کم باید شش سال مقیم این کشور بود و درخواست ملیت پرتغالی کرد.
بلژیک
در بلژیک فرزندانی که یکی از والدین آن‌ها بلژیکی باشد یا بیش از ۵ سال مقیم این کشور بوده باشند به‌طور طبیعی بلژیکی می‌شود.
درصورتی‌که پدرومادردار هر دو ملیت جز بلژیکی داشته باشند با ارائه یک شهادت‌نامه به دادگاه فرزند آن‌ها از دوازده‌سالگی می‌تواند ملیت بلژیکی را خودبه‌خود از آن خود کند؛ مانند دیگر کشورها مهاجرانی که بیشتر از هجده سال دارند باید دست‌کم ده سال به‌صورت قانونی در این کشور زندگی کرده باشند تا ملیت بلژیکی بگیرند.
هلند
در هلند هیچ قانونی برای اهدای ملیت خودبه‌خود برای فرزندانی که در این کشور به دنیا می‌آیند وجود ندارد. برای مهاجران بالغ و بالای هجده سال به این کشور باید دست‌کم ۵ سال اقامت قانونی در این کشور ثبت‌شده باشد تا این مهاجران بتوانند درخواست ملیت کنند.
یونان
در یونان قوانین دریافت ملیت از سال ۲۰۱۵ بسیار سخت‌تر شده‌اند. دلیل آن هجوم موجی عظیمی از مهاجران غیرقانونی به این کشور است. فرزندی که والدین او مهاجر باشند اما یکی از آن‌ها بیشتر از ۵ سال در یونان مقیم بوده به‌طور طبیعی یونانی می‌شود.
کودکی که در خاک این کشور به دنیا نیامده اما پدر و مادر او پنج سال به‌صورت قانونی در یونان زندگی کرده باشند هم ملیت یونانی می‌گیرد.
مجارستان
در مجارستان اگر یکی از والدین مجار باشد جدا از اینکه فرزند آن‌ها در خاک این کشور یا جای دیگری به دنیا بیاید او ملیت مجار می‌گیرد. در غیر این صورت افراد بالغ باید دست‌کم هشت سال به‌صورت قانونی در این کشور زندگی کرده باشند.
کشورهای عضو اتحادیه اروپا چگونه از شهروندانشان سلب تابعیت می‌کنند؟
اسپانیا
قانون اساسی اسپانیا، سلب تابعیت از شهروندان متولد این کشور را ممنوع کرده است.
بااین‌وجود، درصورتی‌که یک اسپانیایی پیش از رسیدن به سن ۱۸ سالگی، تابعیت دومی را دریافت کرده باشد، امکان سلب تابعیت اسپانیا از او ممکن است؛ اما او پس از رسیدن به سن ۱۸ سالگی، در جریان سه سال آینده این فرصت را دارد که بخواهد تابعیت اسپانیایی خود را حفظ نماید.
فرانسه
حکومت این کشور در اوائل سال ۲۰۱۶ برنامه بحث‌برانگیزش را درزمینهٔ سلب تابعیت از اشخاصی که ارتباطات تروریستی دارند و چگونگی اخراج آن‌ها از کشور، لغو کرد. این مفکوره پس از حملات تروریستی پاریس در نوامبر سال ۲۰۱۵ مطرح‌شده بود.
در حال حاضر در فرانسه فقط امکان سلب تابعیت از اشخاصی وجود دارد که شهروندی فرانسه را در سنین بزرگسالی به دست آورده باشند. خیانت به کشور فرانسه ازجمله دلایلی است که می‌تواند به سلب تابعیت منجر شود.
پولند
در پولند نیز مانند اسپانیا امکان سلب تابعیت از شهروندان متولد این کشور وجود ندارد. شهروندان پولندی که می‌خواهند داوطلبانه تابعیتشان را پس بدهند، باید نخست خودشان به گونه حضوری، برای ارائه این درخواست به اداره مسئول بروند.
سپس باید رئیس‌جمهور پولند اجازه سلب تابعیت را برای هرکدام از این متقاضیان صادر کند. پولند در کنار سویدن و کرواسیا جزو سه کشور عضو اتحادیه اروپا است که امکان سلب تابعیت از شهروندان آن وجود ندارد، حتی اگر این حق از راه‌های غیرقانونی به دست آمده باشد.
ایتالیا
برای شهروندان ایتالیایی که دو تابعیت دارند، پس دادن شهروندی ایتالیا نسبتاً آسان است. حکومت ایتالیا تنها در صورتی می‌تواند شخصی را سلب تابعیت کند که به یک کشور دشمن «خدمت» کند و یا به‌عنوان عضو یک نیروی متخاصم علیه ایتالیا مبارزه کرده باشد.
به‌این‌ترتیب قانون ایتالیا امکان سلب تابعیت از جنگجویان «داعش» را به حکومت این کشور می‌دهد.
هلند
درصورتی‌که «فعالیت‌های تروریستی» یک شخص ثابت شود، ممکن است که تابعیت هلندی‌اش سلب شود. اقامت دائم در خارج و دریافت شهروندی از یک کشور دوم نیز می‌تواند به سلب تابعیت هلندی یک فرد بیانجامد.
۹ کشور دیگر عضو اتحادیه اروپا افرادی را می‌تواند سلب تابعیت کنند که به گونه دایم در خارج از این کشورهای زندگی کنند؛ اما در کشورهای بلجیم، دانمارک، اسپانیا و سویدن این اقدام فقط در صورتی امکان‌پذیر است که یک شخص در خارج به دنیا آمده باشد.
بر اساس قوانین پارلمان اتحادیه اروپا، در ۱۵ کشور عضو این اتحادیه، امکان سلب تابعیت در صورت ثابت شدن خیانت یک فرد به کشورش وجود دارد. خیانت در هرکدام این کشورها به‌گونه‌ای تعریف‌شده است.
در هلند، بلجیم، دانمارک و بلغاری، جنایات سنگین علیه کشور خیانت محسوب می‌شود. در کشورهای استونی، فرانسه، دانمارک، لتونی و لیتوانی، اعمال خلاف علیه نظم و قانون و نهادهای دولتی می‌تواند به سلب تابعیت منجر شود
